πρόταση μουσείου
Ως αρχικός προβληματισμός κατά την συνθετική δομή του συγκεκριμένου μουσείου, αποτέλεσε η επίλυση της συνύπαρξης μιας λιθόκτιστης – υφιστάμενης καπναποθήκης, καθώς και η δημιουργία – σύνδεση με ένα σύγχρονο κτήριο. Συνεπώς στην πρόταση, διατηρείται το λιθόκτιστο κέλυφος, και το κτηριακό συγκρότημα επαναπροσδιορίζεται με την δημιουργία νέων όγκων και επιφανειών.
Από το ίδιο το θέμα «Μουσείο καπνού » αφορμάται το γεγονός της ύπαρξης μνήμης, και σεβασμού ως προς την ιστορία και παράδοση της συγκεκριμένης δραστηριότητας σχετικά με την επεξεργασία καπνού. Το παραπάνω συμπέρασμα, αποτέλεσε κίνητρο , ώστε ο κεντρικός πυρήνας του κτιρίου να φιλοξενεί ένα αιωρούμενο γλυπτό το οποίο εκφράζει και παραπέμπει στην διαδικασία της ξήρανσης των καπνόφυλλων.
Το κτιριακό συγκρότημα οργανώνεται σε πέντε επίπεδα έχοντας ως αφετηρία το επίπεδο +1,30 το οποίο υψόμετρο ήταν η στάθμη δαπέδου της υφιστάμενης καπναποθήκης. Σε αυτό το επίπεδο φιλοξενούνται οι χώροι υποδοχής, οι περιοδικές εκθέσεις, καθώς και οι χώροι εστίασης οι οποίοι εκτονώνονται σε ένα μικρό υπαίθριο αμφιθέατρο. Τα εκθέματα, προβάλλονται στον δεύτερο όροφο, ο οποίος χώρος είναι << εσωστρεφές>> και σκοτεινός, έχοντας ως μοναδικό σκοπό και λειτουργεία, την επισταμένη προσοχή των επισκεπτών μόνο στα μουσειακά εκθέματα. Στο ανώτερο επίπεδο, φιλοξενείται η δημόσια βιβλιοθήκη, καθώς και οι χώροι των διοικητικών γραφείων.
Ως συνδετικός κρίκος των βασικών αυτών επιπέδων, λειτουργεί η κεντρική τρυπά, στην οποία αναρτώνται τα αιωρούμενα γλυπτά, καθώς παρασύρουν τα βλέμματα των επισκεπτών στα άνω και κάτω επίπεδα. Στα κατώτερα επίπεδα, φιλοξενούνται οι εργαστηριακοί και βοηθητικοί χώροι, καθώς και ένας μικρός χώρος εκδηλώσεων ο οποίος προεκτείνεται σε μια εσωτερική πλατεία.
Οι αφετηριακές χειρονομίες και αναφορές στο μοντέρνο κίνημα είναι εμφανής με τη χρήση του ανεπίχρηστου σκυροδέματος καθώς αυτό επιτυγχάνεται με τις κυβιστικές και αφαιρετικές γεωμετρικές φόρμες και χαράξεις.